ASTEKOAK

Izurritearen osteko ibilbideak

Oporrak gozatzeko gogo bizia

Uztaileko lehen egun ilunak

Baina, joan al zen izurria?

Hodeipeko gogoeta antzuak

Uxatu ezin dudan gogo etsia

Bizipoza atsekabetzeko izuak

Baina, nolatan honaino iritsia?

Etxe ingurumarietan barrena

Etorkizuna ez da hain larria

Ez dugu galduko itxaropena

Baina, ez al dugu merezi irria

Gogoan izango ditugu hildakoak

Ezugutu dugun garai txit bitxia

Onak eta txarrak beti akordukoak

Baina, sena ez al zen beti itsusia?

-Hara, Txema, orain mugalari?

-Antzeko-parezido. Domekan nire emaztea Asturias aldera bueltatu zen ni eta haurrak herrian lagata. Hortaz, kotxe barik, edonora joan gura dugula oinez edo taxi bat deitu beharrean gaoz.

-Eta motxila lepo gainean?

-Atzo bukatu zitzaizkigun etxeko laurondako elikagaiak. Hori dela eta Gasteizaino oinez jaitsi, erosketak egin eta berriro ere basoan zehar, eta batez ere aldapan gora, itzuli behar.

-Eta ez al zara karabineroen beldur?

-Ez, ni taxilarien beldur naiz. Ba al dakizu zenbat kobratu zidaten berrikitan?

-Gasteizen Uber ez dagoela uste dut...

Rio Bravo enegarrenez nire basakumeek propio ikus dezaten. Lehenengoan bezala gozatuz; baina, areago nire bi semeak begiak zaba-zabalik liluratuta ikusita gutxitan bezala. Nola ez ekarri nire aita gogora belaxe, harekin batera ikusi balute nirekin auskalo zenbatgarrenez egin bezala... Nola ez eduki malkoak begi ertzetan

"My rifle, my ponny and me" joka hasten denean.

The sun is sinking in the west

The cattle go down to the stream

The redwing settles in the nest

It's time for a cowboy to dream

Purple light in the canyons

That's where I long to be

With my three good companions

Just my rifle, pony and me

"Aurtzaintza", bai, h barik, artzaintzaren aldaera bat. Ardiak kortetatik larrenera eroan beharrean (h)aurrak etxetik basora ateratzea egun osoan bideojokoei atxikita egon ez daitezen edota euren artean elkarri mokoka. Atarramendu on bakarra (h)aurrak ahalik eta gehien nekatzea etxera bueltan sofan etzinda inor izorra ez dezaten euren ohiko zein etengabeko txorakeriekin. Edo bestela esanda: izerdiaren izerdiz otzandu.

-Maitia, gaur lehenengo egunean bezala bihotza gori-gori dut zure amodioagatik.

-Laga txorakeriak alde batera. Salto egingo al duzu ala zer?

-Zertarako? Koronabirusa dela eta ez da inor suteak ikustera etorri.

-Ez eta nigatik ere?

-Berdur naiz.

-Bai, urtero bezala.

-Aurten gainera ziurtasun distantzia kosta ahala kosta mantendu behar da. Eta nik garretatik zenbat eta urrunago, orduan...

-Nire amodioagatik erreko zinatekeela agindu zenidan.

-Erre bai, kiskaldu ordea...

-Hara, herriko azken erromantikoa...