viernes, 7 de enero de 2022

BERTSO PENAGARRIAK


 

Aurten txapela eder bat Olentzerok ekarria Nahiz eta ondo jakin ama dela ikazkin ona Ifrentzuan, nola ez, josia Arabako armarria Holakoa baitzen gure aitajaunak zeroana Hau da, asteburuetan omendu nahian herria Ezer baino lehen jaun eta jabe baitzen aitona Aurten ere beste txapela dotoreago bat opari Emaztea eta bi semeak ditut berriz Erregeak Armarria, beharko, Euskal Herrikoa, nabari Jaiegun nabarmenduetan egoki zioen legeak Horretan ere genuen beti gure aitaita agintari Eta gu, aldiz, haren ondoan morroi indargeak Halere, esaidazue, senideak, txapela bat, benetan? Baduzu edadea burusoil hori hobeto estaltzearren, Zure betiko txanoek izaten baitzaituzte epeletan, Txapela beroagoa da, beti agureago ere egin arren, apainagoa, duinagoa, propioagoa, euren ustetan. Begira zenbat idazle, Baroja, Antoñana, Iribarren... Nik ez dut inondik inora euren maila, nire erantzuna. Baina, bai, jantziko dut, ez dudan egurra mozteko, Txapela buruan ibili munduan, norainoko lotsaizuna, Aitonak ez bezala gure aitak sekula jantzi ez zuelako, Gu tradizioari beti muzin, hori da etxean ikasi duguna Bai, begitantu baitzitzaigun katea egiatan libre izateko. Ametx Berroztikoa.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

UN POLVO MAYESTÁTICO

        Sueño que soy Jose I de Portugal y que después de pasarme la noche en vela cortejando a la soprano más famosa de mi época, Francesca...