Nik aita galdu nuen birritan,
Aurrenekoan
Bihurtu nintzen haren iruntzia
Koskortutakoan.
Gero handitan,
bigarrengoan,
harengana itzulia,
Herioak eraman zidanean,
Ni neu aita izanda.
Son la una y pico de la mañana y oigo que llaman a la puerta de casa. Retiro la mirilla para ver quién está al otro lado y solo veo...
No hay comentarios:
Publicar un comentario