Goizero kafesnea zerbitzen didan errusiar neskari erreparatuz zera gogora etorri zait, edo zehatzago esanda, bezeroak hain zakar tratatzeko duen joeraz gogoeta eginez, hau da, motiborik gabe esperoan edukiz, ia beti bekozkoa jarrita, kobratzerakoan betiere aiko-maikoetan molestatuko balu bezala, eta jakina, gehienetan ere, nirekin beti behintzat, agurrik ez; neskak behialako Sobietar Batasuneko erakunde bateko arduraduna edo funtzionaria balitz bezala tratatzen gaituela. Gauza benetan bitxia badirelako hogeita bost urtetik gora delako Sobietar Batasuna amildu egin zela, harresi famatua bota egin zutela. Horrenbestez, ezin ageriago da jokaera hori etxean edo kalean ikasi duela txikitandik ezinbestez, bere herriaren iraganeko berezko eragin edo aje bat bailitzan. Harritzekoa? Ez, ez dut uste egunero gure artean frankistak balira bezala jokatzen baina frankismoa ezagutu ez duten gazteak ikusten ditugulako, hori edota ETAk armak utzi eta gero oraindik ere haiek ez bezala pentsatzen dutenei berebiziko mesprezuz begiratzen dieten euskal abertzale suharrak, hots, mundu honetan soberan baleude bezala...
miércoles, 16 de diciembre de 2015
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
LA PENÍNSULA DE LAS CASAS VACÍAS - DAVID UCLÉS
Reseña publicada en HOJAS SUELTAS; https://hojassueltas.es/?p=18769 E s el libro revelación del 2024 y del autor al que se le augura e...

-
La verdad es que no le veo gracia alguna a partirle la cara a nadie con un objeto contundente, ni siquiera por el detalle de que haya sido c...
-
Podría decir que cada vez que vuelvo al txoko y leo los titulares de los periódicos locales me sorprende el contraste con los que veo a dia...
No hay comentarios:
Publicar un comentario