Atzo arratsaldean, nire eguneroko ibilalditik etxera bueltan nenbilela, musika klasikoa etengabe ematen duen irrati kate bati adi-adi nengoen Clara Schummanen pieza bat adituz, bere senar Robertentzat propio sortutako "bariazioak". Orduantxe gogora ekarri nituen Clarak bere egutegian idatzitako hitz famatu batzuk, etxera iritsi orduko apaletegietan bilatu nituenak.
Eta bai, amore eman zion Clarak bere berebiziko talentua jendaurrean ezagutarazteari. Egia esan, berak nahi edo agindu baino gehiago konposatu egin zuen. Hala ere, bere senar Rober Schumman musikagile famatua izan zen Clararen lan asko eta ikaragarri ederrak jendaurrean interpretatu egin zituena, gehienetan harenak bailiran.
Orduan ere, Clararen istorioa behin gogora ekarrita, eta honekin batera bera bezalako beste emakume konposatzaile batzuena ere bai, Fanny Mendelsshon, Alma Mahler, Nannerl Mozart, besteak beste, eta Robert Schumman pianoaren aurrean eserita eta ezin maisuagorik joka ari zen bere emaztearen atzean irudikatutakoan zera asmatu nuen: bizkarroi hitzaren errotiko esanahia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario