EZEZAGUN HORI

 

   Zuek ez duzue ezagun

munduko gizakumerik ezkorrena.

Nik bai, nire ama da.

Oraintxe bertan sukaldean harekin gosaltzen

Ditxosozko kaxa ergela ixiotuta.

Dena zaio desatsegina

Dena zaio itsusia

Dena zaio etsigarria

Dena zaio samina

Bai berbajario agortezina.

Nekatzen du Aita Santuarenak

Nazkatzen du Euskal Telebistak

(Egia da esanda telekate guztiek)

Nabaritzen du bere inguruan dena

zikina

ustela,

ugerra,

zakarra

Narrasten du bizitzak.

Kexak parrastaka

Kexak etengabean

Kexak goiz-gauean

Kexak antxintxika

Ezer ez du gustuko

Ezer ez du zuzen

Ezer ez du eder

Ezer ez du bideko

Dena du gorroto.

Gauzak horrela

Kafesnea bukatuta, diot,

Egin nahi nuke nire buruaz beste,

Baina beldur naiz,

Suertatzekotan oker,

Leporatuko zidan

Ez dakidala suizidatzea

Behar bezainbeste.

Horrexegatik aukeran

Etxeko atea zabaldu

Eta bi aste barru berriro

Ikusiko ez dudan bistan

Hartzen dut arnas.

Tamalez, sukaldetik heltzen zait

Nire amaren berbaroa:

"Nik ez nuen urtetan gorrotatutako

etxe hau laga nahi pisu ziztrin batera aldatzearren".

Bai, nire buruaz beste egingo det!