Gero eta nekosoagoa, aspergarriagoa, suertatzen zait gainerakoekin harremanetan egotea, batez ere ez baldin baduzu ia ezer konpartitzen aurrean duzun gizakume horrekin, lagun ez baituzu, ez eta gogaide ere. Hortaz, gizarte harremanak bizi osoko adiskidetasunean ez baldin badautza, edo gutxienez nolabaiteko elkarrekiko eta egiazko gogaidetasunean, benetan gogaikarriak suerta daitezke. Sarritan ere mortalak, batez ere zure astia alperrik galtzen ari zarelakoan baldin bazaude. Zer esanik ez gizaki horren ondoan beste batzuek behartuta bazaude. Eta ez nintzen ni, aparteko uzkurra edo, baina aisialdia gero eta gehio estimatzen dudan aldetik berebiziko amorrazioa sentitzen dut elkar estimatzen ez duzuen batekin egonda, elkarren artean batere funtsezko edo mamizkorik ez duzuenean, elkarrekikoan mesfidantzan eta destaina nagusi direnean. Behin-behineko infernua, hartara, guztiz kontrako duzun norbaiten intimitatea jasan beharra. Eta ez naiz uzkurtzen urteak pasa ahala, zahartzen baino; bizitza oso motza begitantzen zait eta hain alperrik galtzeko.
lunes, 22 de septiembre de 2014
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
LA PENÍNSULA DE LAS CASAS VACÍAS - DAVID UCLÉS
Reseña publicada en HOJAS SUELTAS; https://hojassueltas.es/?p=18769 E s el libro revelación del 2024 y del autor al que se le augura e...

-
La verdad es que no le veo gracia alguna a partirle la cara a nadie con un objeto contundente, ni siquiera por el detalle de que haya sido c...
-
Podría decir que cada vez que vuelvo al txoko y leo los titulares de los periódicos locales me sorprende el contraste con los que veo a dia...
No hay comentarios:
Publicar un comentario