viernes, 20 de octubre de 2017

LOREAK



Behinola maite zenuen loreak
zu ez zintuen inoiz maitatu.
Zu zinez maite zintuztenak,
nahiz eta bihotzez estimatu,
izan zitzaizkizun ikustezinak.
Bitxiloreak zenituen desideratu,
Hostoak kentzen zenizkienak,
desamodioak ziren zure etekinak,
guztiek bihotza zizuten puzkatu.

Arrosa bat topatu zenuen gerora,
maitatzen ikasi zenuen arantzak,
ahaztu zenituen aspaldiko txiribitak,
azkenik asmatu zenuen zegokizun lorea.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

LOS SUEÑOS, SUEÑOS SON, Y LAS PESADILLAS...

         E sta noche he soñado que me levantaba por la mañana y que al ponerme delante de la caja tonta con el programa de debate sobre la a...