Udaroko eguzkipean, etxetik urrin, mahasti artean, euliak, eltxoak, erlabioak, etxola estu eta zikin baten barruan izerdi patsetan bazkaria prestaketan, bi kilo eta erdiko erreboiloa labean eginda, ondoko baratzean bildutako kalabazin eta pipermin frigituak, supermerkatuko ensaladilla ikaragarri mingotsa eta bere hainbat osagarritan gordin-gordina, eskuko nebera batean ekarritako ur freskua, garagardoa noski epel-epela, mahai-tresna kaskarrak, mahai tolesgarri ezegonkorra, inork nondik etorria zen kale edo landa txakurtxo bat gure hondakinei adi-adi, etxolako teilatupeko itzalean bero sapatik erdi erretiratuta, haurren txilio zein etengabeko makilaka eta guzti errieta saioei entzungor, ezinbesteko hitz aspertuak, guztiz premiazkoagoak omen diren garbiketa lanetan arin-arin, nekeak; hau dena uda pasa.
sábado, 27 de julio de 2013
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
¡VIVA LA TELE!
Sueño que me arrastra no sé quién o quiénes a la entrega de los premios de un festival de la tele que se celebra en una ignota, gris y a...

-
La verdad es que no le veo gracia alguna a partirle la cara a nadie con un objeto contundente, ni siquiera por el detalle de que haya sido c...
-
"E ó mellor é a morte que anda de gorante de min pra me levar a par de si sen doenza.coma que se durme... Moitas veces doume ó ...
No hay comentarios:
Publicar un comentario