ON BILDUR

    Honatx buru buztanik gabeko bertso hauek, denon antzera egia esanda, azken garaiotako etengabeko berri txarren harira, bizi ari garen egoera historiko petral honen eta ez dago berri txarragorik XX mendearen erdialdeko "Gerra Hotz" delakora bueltatu egin gaituztela ia ustekabean, edo bestela esanda, laburbilduz, beste behin ere beldurra lege. Edo hobeto esanda, beldurra berriro aitzakia ekonomia sustatzeko, gizartea menderatzeko, eskubideak murrizteko, eta batik bat gizabanakoak etorkizunaren aurrean kokiltzeko. Orain bai, bertsook izugarri petralak direla ondotxo jakinda, baita poesiaren indar aringarria zeinen makala, hutsala, den ere, nire taxuzko aholku bakarra gainezka egiten digun egunerokotasun etsigarri honi aurre egitearren ardoari ematea da, eta ahal baldin dada Gonzalo de Berceo errioxarrak XIII mendean idatzitako "Los milagros de Nuestra Señora" poemategi klasikoan aipatu zuen D(ON) BILDUR izeneko ardo honekin are hobeto:

IPARRAGIRRE BETI GOGOAN

Jaio nintzen

Zin egin zidaten

Beti zainduko nindutela.

Hor kanpoan dena zen okerbide.

Beldurra gara

Hazi nintzen

Behin irakatsi zidaten

Biziak beti samintzen duela

Bizirik izatea nahitaezko atsekabe

Beldurra gara

Zahartu nintzen

Aski ohartarazi zidaten

Izu-ikara beti kanpotik datorrela

Arrotz eta berria den oro balizko hondamen

Beldurra gara

Hil nintzen

Birus bat iragarri zuten

Haren beldur bizia ozpindu zitzaidan

Azkenean Don Bildur nire buruaren jaun eta jabe.

Berpiztu naiz.

Errusia omen dugu etsai

Kit bat prestatzeko eskatu dit Von der Leyenek

Beldurra berriz gerra nuklearra.

"Biba Rioxa, biba Naparra,

arkume onaren iztarra,

hemen guztiok anaiak gera

hustu dezagun pitxarra.

Glu, glu, glu..."