martes, 16 de diciembre de 2014

NEURRIGABEKERIA



ETAren aldeko pankarta bat eskegitzeak merezi du nolabaiteko zigorra terrorismoa goraipatu eta batik bat hainbeste kalte eta (dolu) min eragin duen erakunde armatu baten alde egitea honen biktimak zein bihotz oneko gizakume guztiok iraintzen gaituelako. Merezi luke isun edo giza-betebehar baten moduko zigorren bat eragindako kaltea morala baino ez baita. Bai, ez dago inolako odol kalterik, baina zigorra ezin da izan inoiz eta inola ere gartzelakoa, are gutxiago urtebete eta pikukoa neskato baten fanatismoaren adierazpena baino ez denagatik. Edonola ere, bada ikaragarri bitxia, susmagarria, samingarria, halako erakustaldiak etengabe eta erruz jasan beharra ez hain aspaldi eta gaur egun, delako erakunde armatuak bere jarduna bertan behera utzi egin duela, elkarbizitza nola edo hala ahalbideratzeko mota guztietako saioak, proposamenak eta egiten ari direla, ordukoak epaitzeke utzi egin zituztenek beraiek ikaragarri gogorrak, benetan errukigabeak, jokatzea, ez borreroekin, ez, euren lagunekin baino; badirudi, bai, gaur inoiz baino errazagoa, erosoagoa, beharbada komenigarriagoa dela legearen gogortasuna aldarrikatzea terrorismorik ez dagoenean, auskalo zer dela eta. Eta bien bitartean nor baino nor bere komediari eutsita garai zaharretan bezala.

No hay comentarios:

Publicar un comentario