Etsiak ezustean harrapatzen zaituenekoa. Geldiarazten zaitu. Zure burua biziaren ispiluan ikustera bultzatzen zaitu eta bertan topatzen duzuna ez zaizu inoiz eta inondik ere atsegin. Hauskorregia sentitzen zara, batez ere gainerakoen aurrean, ia biluzik, elbarri. Ispilua puskatu gura duzu. Ispiluko isladak errealitatearekin talka egiten duebean bada garaia zure bizitza goitik behera aldatzeko, iraultzeko. Halere, erabateko zein betiereko bizi aldaketa baterako planak eta egiten dituzunean, badakizu ezer berririk egiteko adorerik, kemenik ez duzula. Agortuta zaude, lur jota, asper eginda, bentzuturik; horrexegatik ere etsimenduaren gatibu zara, zure gezurretan bizi izateak eragiten dizun nekea sarri askotan eramangaitzegia bilakatzen baita. Etsipena omen da zure buruarekin egindako inbentarioaren ondorio zintzoegia, zure begiratua iruzurrez betetako ispitutik baztertzearen emaitza zitala, iruzurra ezinbestekoa baita etsiak harrapa ez zaitzan.
jueves, 25 de enero de 2018
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
LOS SUEÑOS, SUEÑOS SON, Y LAS PESADILLAS...
E sta noche he soñado que me levantaba por la mañana y que al ponerme delante de la caja tonta con el programa de debate sobre la a...

-
La verdad es que no le veo gracia alguna a partirle la cara a nadie con un objeto contundente, ni siquiera por el detalle de que haya sido c...
-
Podría decir que cada vez que vuelvo al txoko y leo los titulares de los periódicos locales me sorprende el contraste con los que veo a dia...
No hay comentarios:
Publicar un comentario