viernes, 25 de octubre de 2013

ETXEKO PIZTIA



Badut problema larri bat nire txikerrarekin, izugarri atsegin duela erdarazko "estúpido" hitza, auskalo non edo nori aditua, nik uste marrazki bizidun batzuetatik... Edonola ere, jasanezina egiten ari zait txikerrari etengabe eta estupidoka jarduten aditzea, etxeko guztioi deika ari zaigu edozein huskeriagatik asaldatu orduko. Denetarik egin dugu hitz zatar hori ahaztu dezan, berriz erabil ez dezan, inori esan ez diezaion. Dena alper-aperrik, berdin dio komunean giltzapean edo bere burua komun barruan zuzen-zuzen sartzen dugun. Eta bai, berarekin serio-serio berbetan ere egiten saitu gara; baina, jakina, laur urte baino ez ditu, hots, nahi ez baldin badu ez digu tutik ere ulertzen. Egia esan, nik uste okerrago izan dela ezer saiatu izana, orain badaki estupido hitzak aparteko ukitu edo xarma bat duena, eta hori behin jakinda lehen baino maizago erabili ohi du gu errukigabe zirikatze aldera. Erabaki genuen, hortaz, hitz horri jaramonik ez egitea, nola edo hala hartaz asper zedin. Agidanez, lortu egin genuen hein handi batean, guri estupido esateagatik errieta egiteari muzin egindakoan. Zoritxarrez, badirudi oso bestelako erabilera topatu egin diola txikerrak hitzari. Gaur eguerdian eskolatik bueltan, etxeko igogailura sartzerakoan auzoko bat gurekin igo da, oso tipo adeitsu eta atsegina, haurrekin ere jator jokatzen saiatu dena, badakizue "zein da zure izena? Zer moduz eskolan? Ikastea gogoko al duzu" eta abar luze, agian luzeegi, bat. Auzokoa bajatu da gure pisura heldu aurretik, eta orduan, igogailuko atea itxi baino lehen, hara txikerraren baieztapen zitala: "aita, gizon hori estupido garbi-garbia da..."

No hay comentarios:

Publicar un comentario