Gogaikarria bezain negargarria nork bere aberriaren kontura hartu ohi
duen jokabidea, hau da, nirekin bat ala huts, ez dago erdibiderikorik.
Aberriaren pasioa hain sakona, gogorra, itsua da, ezen bizirik edo
beharbada zentzurik izateko erabateko adostasunak behar baititu horren
inguruan. Bestela akabo, aiko-maikoetan dagoen norbait topatzen baldin
duzu erabatekotasun hori pitzatzeko arrisku larria dago, ez baldin zara
erabat itsua, noski. Horrenbestez ere abertzale sutsuak bere
moduko beste abertzale aurkako baten premia dauka ezinbestez, badaki
aldez aurretik ez dela sekula aurkako horren ikuspuntuetara makurtuko,
aurkako horren ideiak bereak bezalako aldarriak baino ez baitira. Epelok
ordea dudak jarriko dituzte mahai gainean, hau da, benetan
eztabaidatzeko, gogoeta egiteko motiboak. Eta horrexegatik ere epelak
inor baino gorrotagarriagoak izan ohi dira, tamalez edo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario