SOMETIMES WE CRY

Baina alperrik da, nahitaez amore beharrean nago, ezin dut ukatu, aditzen dut Belfasteko edozein kanta eta atoan hunkitzen naiz, bere ahots zoragarriak hotzikarak eragiten dizkit nerabea bere maitearen aurrean bezala. Eta gainera, eztakit zer dela eta, baina adi nagoenean badatorkit bat-batean iraganeko hainbat oroitzapen, egia delako gure biziak baduela ere berezko banda sonora edo, nirean Vanen kantu pila barne dago, eta ez dator orain kontura goikoa biziaren zer momentu edo tartearekin lotuta dagoen, nik gogoan dudala ez zen batere xamurra izan, bera bezain gutxi, alajaina, nire amodioak sekula izan ez baitira samurrak, ez eta goxoak ere, T ezagutu arte guztiz alderantzizkoak baino, zital-zitalak baizik, eta errua, jakina, beti nirea, noski baietz! Dena dela, ahots berezi, eder, apart, liluragarri hori... Eta bai, tipo ikaragarri zakarra omen da, baina hainbeste sasikume benetan jeniala al dagoen munduan zehar!!!


Honakoan Christ Farlowekin kanta edo, agian hobeto esanda, leian edo norgehiagoka egiten du delako leoiak